Značaj ovog finala, trećeg za “delfine” od raspada državne zajednice a drugog za crnogorske “ajkule”, u mnogome je odredio i to kako će se odvijati uvod meča. Odbrane su se bolje snalazile od napada, ofanzivne akcije često su prekidane zbog grešaka igrača koji su jurišali ga protivničkom golu, a na sve to su se i čuvari mreže isticali.

Zato se čitavih sedam minuta čekalo na prvi gol, no kada god bi neko uspeo da povede, a tri puta u nizu vodila je Srbija, vrlo brzo se stizalo do izjednačenja. Pred sam kraj poluvremena, nakon što je poslije Sorove odbrane peterca Janoviću i Pijetlovićeve majstorije u trećem golu sa igračem više, činilo se da su “delfini” na putu da se rezultatski odlijepe, ali su sjajni pogoci razigranog Ivovića i Vladimira Gojkovića, donijeli “ajkulama” prednost pred veliki predah.

Bilo je tada jasno da će odlučiti trenutak inspiracije, neki poseban momenat koji će podići ekipu a uzdrmati moral rivala, a onda se on desio na početku treće dionice. U jednom trenutku “delfini” su ostali bez dvojice isključenih saigrača, ali ne samo da nisu klonuli duhom u toj situaciji, već su uspjeli da se velikim trudom izdignu iz tog teškog momenta i odbrane se.

Preokrenuli su vodstvo rivala, poveli i - krenuli po novo zlato.

(Blic.rs, DEPO PORTAL, BLIN/dg)