Više od 6.600 učesnika Marša mira stiglo je u Potočare. Oni su u dva i po dana prepješačili oko 100 kilometara, a rutu su pratile i loše vremenske prilike, no nisu odustali.

Oni se kretali na trasi takozvanog puta spasa, odnosno smrti, kojim su u julu 1995. godine prolazili Bošnjaci u borbi za svoj život, samo u obrnutom smjeru, prenosi Avaz.

Kolonu učesnika u dolinu bijelih nišana uveo je vođa ovogodišnjeg Marša Suljo Čakanović, preživjeli učesnik kolone smrti iz jula 95. godine zajedno sa majkama Srebrenice.

Među učesnicima Marša mira ove godine se nalazilo više od 60 posto mladih.

Najstariji učesnik ovogodišnjeg Marša je Muradif Šato, kojima ima devedeset i dvije godine i koji je uspješno prepješačio izrazito napornu i strmu stazu.

Najmlađi učesnik ovog pohoda koji je došao u Potočare je jedanaestogodišnji Hamid Dizdarević.

Mjesec juli 1995. godine je izuzetno važan i potresan dio historije Bosne i Hercegovine, a u nekoliko dana brojni Bošnjaci su pogubljeni na najsvirepiji način, kroz genocid počinjen u Srebrenici.

Oni koji su uspjeli preživjeti, Nezuk, koji je udaljen svega nekoliko kilometara od Sapne, upravo su 1995. vidjeli kao mjesto novog života. Većina njih je danima pa i mjesecima, prolazeći kroz brdsko-planinske predjele, izbjegavala agresorske zasjede i smrt.

Trasa kretanja Marša mira obuhvatala je 22 tačke i to Nezuk, Baljkovica, Parlog, Crni Vrh, Snagovo, Liplje, Jošanica, Donja Kamenica, Bakrači, Glodi, Udrč, Cerska, Kaldrmica, Đugum, Mravinjci, Burnice, Kameničko Brdo, Ravni Buljim, Jaglići, Šušnjari, Budak i Potočari, odnosno Memorijalni centar.

Za pohodnike su organizirana i prenoćišta u kampovima u Liplju i Mravinjcima, gdje su bile upriličene i projekcije dokumentarnih filmova uz izvedbu predstave.

Učestvovanje u Maršu mira predstavlja izuzetno zahtjevnu fizičku aktivnost, ali učesnici poručuju da je to najmanje što mogu učiniti u znak poštovanja prema nevinim žrtvama i svima koji su stradali u pokušaju da spase vlastiti život.

Najmlađe žrtve koje će biti ukopane ove godine su dvojica mladića koji su u trenutku smrti imali svega 19 godina. Radi se o Avdić (Husejin) Senajidu i Mujić (Ramiz) Harizu.

Obojica su ubijena u julu 1995. godine, a konačan smiraj nalaze 30 godina kasnije. Njihovom ukopu bi trebalo prisustvovati 150 hiljada ljudi, koliko se prema projekcijama Organizacionog odbora, očekuje na obilježavanju 30. godišnjice genocida počinjenog u zaštićenoj zoni UN-a.

(Avaz.ba/DEPO PORTAL/au)