Piše: Siniša Lazić
Većina današnji akcionih filmovi se sastoji od recikliranja starih ideja ili bukvalnog prepisivanja, koje u novom ruhu uglavnom ne donose ništa novo. Stalna pozajmljivanja bez ambicije da se unese bar mrvica originalnosti, za posljedicu imaju da većina snimljenog ostane ispod radara. Da potoje izuzeci potvrđuje Lockout, novi film rediteljskog para Stephen St. Legera i James Mathera, i producenta Luc Bessona, koji iako pozajmljuje, to radi na dobar način.
Guy Pearce glumi bivšeg CIA agenta Snowa, koji je lažno optužen za ubistvo i špijunažu, i poslat u zatvor MS-One koji se nalazi u okviru Zemljine orbite (radnja se dešava u bliskoj budućnosti). Nakon što je predsjednikova kćerka Emilie (Maggie Grace) postala taoc zarobljenika koji su se pobunili i stavili zatvor pod svoju kontrolu, Snowu je ponuđena sloboda u zamjenu za njeno spašavanje. Snow prihvata zadatak a ima i lični motiv, u zatvoru se nalazi neko ko može dokazati njegovu nevinost. Shaw (Lennie James) i Langral (Peter Stormare) igraju agente po principu dobar-loš policajac. Njih dvojica vode operaciju evakuacije Snowa i Emilie iz zatvora. Vincent Regan (300), je vođa osuđenika, dok njegovog brata-psihopatu vrlo efektno igra Joseph Gilgun (This Is England).
Koncept je očigledano preuzet iz Carpenterovog Escape From New York, ne samo na nivou zapleta, već i vizuelnog doživljaja, i sve je to već viđeno, ali film nudi nekoliko elemenata koji ga izdvajaju od konkurencije.
Prvo, dijalozi su sjajno napisani i služe kao dobar poligon za dijaloške duele Snowa sa ostatkom ekipe. Luc Bessona je pisao scenario i definitivno ne oskudjeva zanimljivim idejama kada su u pitanju one-lineri i duhovite dosjetke. Dobra stvar je da nema nikakvog komplikovanja sa podzapletima i paralelnim radnjama – imamo jednostavan scenario, koji je u današnje vrijeme skoro nestao naletom nelinearnih naracija i twistova po svaku cijenu.
Lockout nema ambiciju da se ozbiljno bavi likovima i situacijama, ali uspjeva da stvori napetost i atmosferu klaustrofobije zatvorenog prostora. Kamera je na trenutke prebrza da bi nam dozvolila da vidimo akciju, a i oni djelovi kada rade pesnice su suviše kratki da registrujemo. Dobar primjer je borba u anti-gravitacionom prostoru koja je jako dobro osmišljena, ali prebrzo montirana da bi istinski uživali. Ako zanemarimo scenu jurnjave sa jako loše odrađenim CGI motorima, ostatak specijalnih efekata i uopšte scenografija svemirske stanice su dobri. Scenografija setova svemirske stanice, prolaza i lavirinata, do raznih gadžeta, izgleda vrlo uvjerljivo, i u ovom segment manjak novca se ne primjeti. Utisak je da je kraj zbrzan i da je trka sa vremenom mogla mnogo bolje da se riješi. Ovako nedostatak ideje ili novca (vjerovatno), je doveo do toga da se kulminacija potroši za par minuta.
Pierce (L.A. Confidential, Memento), nije akciona zvijezda, ni zvijezda u pokušaju, već karakterni glumac, ipak , Lockout ne možemo karakterisati kao njegov izlet u nepoznato jer iza sebe ima već pozamašan broj akcionih filmova. Doduše, on voli da svaštari, pa smo ga posljednjih godinu dana gledali od sf spektakla Prometheus, preko horora Don't Be Afraid of the Dark, do drame 33 Postcards.
Hemija između njega i Maggie Grace zaista postoji, i scene sa njih dvoje, da li je u pitanju akcija, ili vrcave replike, su najbolji momenti filma. Snow je antiheroj koji sjajno čeneluje Snake Plisskena i John McClanea, a u isto vrijeme nudi nešto svoje. Ovako efektnu ulogu Jason Statham bi teško mogao da odigra.
Film je sniman u Srbiji, skoro kompletno u enterijerima Pinkovih studija u Šimanovcima, pošto se eksterijeri praktično i ne vide osim par scena jurnjave pored metro stanice kod Vukovog spomenika. I ne izgleda to tako loše, bar ako se poredi sa sličnim produkcijama u Bugarskoj i Rumuniji, obzirom da je kompletan film koštao oko 20 miliona dolara.
Možda malo originalnije napisan scenario i malo ozbiljniji likovi ne bi škodili, ali je očigledno od početka da Besson sve ovo nije shvatio previše ozbiljno. Njegova producentska kuća Europacorp, navikla nas je na prijatna iznenađenja. Dovoljno je samo pomenuti Taken ili District 13 koji, van svake sumnje, spadaju među najbolje žanrovske filmove posljednjih par godina. Lockout sigurno nije na njihovom nivou i neće biti upamćen kao SF klasik, ali hoće kao solidna zabava sa sjajnim glavnim likom i sa sasvim dovoljno akcije za fanove čistokrvnog SF-a.
BL!N MAGAZIN