- Milorad Dodik je 02. 06. 2012. g., u kontekstu govora o reisu-l-ulemi dr. Mustafi Ceriću i Bošnjacima, kazao: „oni vrše samogenocid stalnim tvrdnjama kako su žrtve... RS i srpski narod nisu vršili genocid ni u prošlosti, nad nama je vršen genocid u Jasenovcu i na drugim mjestima, što su masovno ideološki podržavali prethodnici Mustafe Cerića... uloga Islamske zajednice apsolutno je negativna u društvu, a trebalo bi da bude izvan politike i vlasti... Sve terorističke napade koji su se ovdje desili izveli su pripadnici radikalnog vehabijskog pokreta...“.
Milorad Dodik, u čemu ga slijedi i njegov stranački kolega Rajko Vasić izjavom da lokalne vlasti „moraju javno nijekati genocid”, dosljedno nastavlja politiku negiranja genocida kao posljednje faza provedbe genocidnog projekta, slijedeći primjer svojih prethodnika i novoizabranog srbijanskog predsjednika i četničkog vojvode Tomislava Nikolića.
Optuživanje žrtve da sama sebe zlostavlja i ubija, izgleda, predstavlja kontinuitet srpske politike, koja, pri tom, računa na ono što je definirao Dobrica Ćosić kao ulogu, moć i značaj laži među nekim Srbima.
Za razliku od Milorada Dodika, čiji su prethodnici osuđeni za genocid ili im se još uvijek sudi (Biljana Plavšić i Radovan Karadžić) prethodnici reisu-l-uleme dr. Mustafe Cerića nemaju sudskih presuda nego baštine rezolucije o osudi progona Srba, Jevreja i svih nevinih ljudi od strane fašističkih snaga tokom 1941. i 1942. godine. U porobljenoj Evropi muslimanski predstavnici u Sarajevu, Banjoj Luci, Mostaru, Tuzli, Prijedoru i Bijeljini bili su jedini glas razuma koji je imao hrabrosti da javno ustane i protestira protiv progona svojih komšija i nevinih ljudi i osudi ustaške zločine. Rezolucije, potpisane svojim imenima i prezimenima, oni su dostavili fašističkoj vlasti.
To je tradicija prethodnika reisu-l-uleme, a ne genocida, masovnih pokolja i progona ...", kaže se u saopćenju Služba za odnose s javnošću Rijaseta IZuBiH.
(FENA, DEPO PORTAL, BL!N MAGAZIN/md)