Među prijavljenima za ratne zločine nad hrvatskim civilima su i Selmo Cikotić, Mustafa Cerić, Rasim Delić i Bakir Alispahić, kao i NN osobe koje se navode u iskazima svjedoka i žrtava - saopšteno je iz ove organizacije, čiji je predsjednik Leo Pločkinić.

U saopštenju se navodi da su prijave sačinjene na osnovu domaćih i međunarodnih zakona o krivičnim djelima ratnih zločina, te u skladu sa preporukama Međunarodnog tribunala za ratne zločine prema kojima djela ratnih zločina ne zastarijevaju.

NVO "Croatia libertas" ističe da je prijave podnijela nakon sprovedene istrage, u skladu sa mandatom i važećim zakonima, nakon neosporno utvrđenog činjeničnog stanja i stavljanjem istih i okolnosti izvan svake razumne sumnje, zbog počinjenih teških krivičnih djela ratnih zločina, zločina protiv civilnog stanovništva, protivpravnog zatvaranja civila, genocida, nehumanog postupanja, počinjenih u razdoblju između 1991. i 1995. godine.

U saopštenju se navodi da se bliži lični podaci, JMBG, posljednje adrese stanovanja i opisi osumnjičenih osoba nalaze u knjizi "Muslimanski logori za Hrvate u BiH u vrijeme rata 1991 - 1995. godine", autora Ivice Mlivončića ranije dostavljenoj Tužlaštvu.

Prijava za ratni zločin tereti Zlatka Lagumdžiju, Bakira Izetbegovića, Harisa Silajdžića i Željka Komšića za period od aprila 1992. godine do novembra 1995. godine.

Prvi i drugoosumnjičeni, te četvrti osumnjičeni učestvovali su po komandnoj odgovornosti kao visoki zvaničnici tzv. Vlade RBiH te trećeosumnjičeni i ostali navedeni direktno u oružanom sukobu između ABiH i Vojske RS u svojstvu: Zlatko Lagumdžija - predsjednik i potpredsjednik Vlade RBiH, Bakir Izetbegović - lični sekretar kancelarije predsjednika Predsjeništva RBiH, Alije Izetbegovića koji je bio vrhovni komandant Armije RBiH, u čijoj zoni odgovornosti se nalazio grad Sarajevo s više opština pod kontrolom njima potčinjene ARBiH i na teritoriji koju je ona kontrolisala iznad koje su oni bili u komandnom lancu upravljanja ili su bili autoritet, te su imali kontrolu nad tajnom službom AID, policijom RBiH, i drugim službama.

Trećeosumnjičeni Željko Komšić - vojnik Armije BiH, znao je za progone u svojom neposrednoj blizini ali ništa nije učinio da progon i protjerivanje zaustavi, a počinitelje prijavi nadležnim tijelima.

Iako je znao za sistemska protjerivanja, zvjerski i masovna organizovana ubistva nebošnjačkih civila, uglavnom srpske nacionalnosti i malim dijelom hrvatske nacionalnosti u gradu Sarajevo, protjerivanja, istjerivanja iz stanova i kuća, protivpravna zatvaranja, mučenja i nehumana postupanja koja su se događala kao znak odmazde zbog djelovanja suprotne strane, Vojske RS, prvi, drugi, treći i četvrti, te ostali prijavljeni osumnjičeni su prema navodima prijave učestvovali u širokom i sistematskom napadu i progonima u samom gradu Sarajevu koji je bio pod kontrolom Armije BiH. Oni su djelovali svojim autoritetima i na drugim područjima pod kontrolom Armije RBiH, na nebošnjačke civile tokom čega je 7 976 nebošnjačkih civila, uglavnom srpske nacionalnosti te u manjem broju hrvatske (žene, djeca i starci) držano u nehumanim uslovima u kućama i drugim objektima samo u gradu Sarajevo, a 8 213 nebošnjačkih civila, uglavnom srpske nacionalnosti i u manjem broju hrvatske nacionalnosti u gradu Sarajevo je brutalno i na krajnje zvjerski način pogubljeno bez suđenja više desetaka tisuća nebošnjačkih civila.

- Iz faze prvobitne odbrane i početne faze rata, osumnjičeni su pokretali široke i organizirane napade i protivnapade nakon čijih neuspjeha su vršili krvave odmazde i obračune nad nebošnjačkim civilima koji su se zatekli, nalazili ili prolazili kroz teritoriju pod kontrolom Armije RBiH. Ovakvi napadi, ofanzive i protivofanzive prerasle su u zajednički, udruženi zločinački poduhvat čiji je cilj bio `oslobađanje` teritorija od nebošnjaka, Hrvata i Srba pa čak i drugih Bošnjaka, njihovih oružanih snaga: HVO-a, VRS i Vojske Autonomne oblasti Zapadna Bosna Fikreta Abdića - Babe - navodi se u saopštenju.

Prijava ove osumnjičene osobe tereti za krivično djelo zločina protiv čovječnosti iz člana 172 Krivičnog zakona BiH u vezi sa lišavanjem druge osobe života (ubistvo), zatvaranjem, mučenjem, seksualnim nasiljem, drugim nečovječnim djelima i progonu.

- Gore navedene se sumnjiči za udruženi zločinački poduhvat, široki sistematski i organizovani napad te progon Hrvata iz područja pod kontrolom Armije rBiH. Gore osumnjičene osobe kao ključne osobe u izvršenju svojih namjera znale su ili su morale znati za počinjene ratne zločine u zoni vlastitih odgovornosti. Glavni dokaz je niz napadnih i ofanzivnih ratnih, vojnih operacija koje su imale za glavni cilj progon svih nebošnjaka iz BiH, te dokazi koji upućuju na široko sistematsko protivravno zatvaranje, ubijanje, mučenje i nehumano ophođenje prema nebošnjačkim civilima - navodi se u saopštenju.

Primjer za to su potpisana naređenja koja je potvrdio da je dobio svjedok Edhem Edo Žilić, upravnik koncentracionog logora "Musala", te otvaranje koncentracionog logora Muzej narodne Revolucije u Jablanici. U ovim logorima smrti, sa zatočenicima se postupalo krajnje nehumano, a mnogi od njih su ubijeni ili im se gubi svaki trag.

- Gore navedene osobe koje se sumnjiče za krivično djelo ratnog zločina su visoko i srednje rangirani političi i oficiri Armije RBiH koji su svjesno svojim postupcima učestvovali u izvršenju svih tačaka koje im se stavljaju na teret. Navedeni osumnjičenici nisu kaznili odgovorne osobe pod svojom odgovornošću već su ih podsticali na izvršenje krivičnih djela ili su ih prikrivali ili opravdavali, a neki od njih su i sami direktno sudjelovali u počinjenju djela koja im se stavljaju na teret na prostoru na kojem su i sami predstavljali jedinu vojnu vlast - navodi se u prijavi.

U prijavi se ističe da je opština Bugojno drugi eklatantan primjer da je ubijanje hrvatskih civila, rušenje njihovih kuća i svetinja, njihov progon samo dio jedne smišljenje strategije, koja se danas zove etničkim čišćenjem. Tu su brojke i podaci neumoljivi i niko ih ne moze pobiti niti svesti na nešto slučajno, sporedno, zlodjelo pojedinaca i "neposlušnih" skupina.

Tokom 1993. godine, pa sve do 1994. godine, Armija RBiH učestvovala je u oružanom sukobu protiv Hrvatskog vijeća obrane (HVO) u srednjoj Bosni, konkretno u opštinama Mostar, Travnik, Zenica, Bugojno, Kakanj, Vareš te još nekim manjim mjestima. Jedinice pretežno muslimanske Armije RBiH su sistematski napadale gradove i sela u kojima su pretežno živjeli bosanski Hrvati. Uslijed tih napada civili Hrvati u prvom redu, no također i civili Srbi, bili su žrtve hotimičnog lišavanja života i nanošenja teških povreda.

- Tvrdimo da su bosanski Hrvati i Srbi bili protivpravno zatvarani ili na drugi način bivali zatočeni na mjestima pod kontrolom jedinica podčinjenih optuženima. Tokom zatočeništva bili su žrtve tjelesnog i duševnog zlostavljanja. Za uslove zatočeništva bili su prije svega karakteristični pretrpanost prostora, nedostatak higijene i zdravstvene njege, kao i uskraćivanje zadovoljenja osnovnih životnih potreba poput adekvatne prehrane, vode i odjeće - navodi "Kroacija libertas".

Osim toga, jedinice podčinjene optuženima pljačkale i uništavale imovinu bosanskih Hrvata i Srba bez ikakvog vojnog opravdanja. Osim toga, tvrdi se da su i vjerski objekti, mjesta i ustanove bosanskih Hrvata uništavani ili na drugi način oštećivani ili oskvrnjivani tako da zaključujemo kako je Armija BiH počinila genocid, etnocid i kulturocid s planom etničkoga čišćenja područja od nebošnjaka u cilju stvaranja etnički čistog životnog prostora za potrebe bošnjačkog vojno-političkog vrha.

Saopštenje o podnijetim krivičnim prijavama za ratni zločin, potpisao je predsjednik NVO "Croatia libertas" Leo Pločkinić.

(SRNA/dg)