Bosna i Hercegovina je zemlja čuda  dostojnih „Hiljadu i jedne noći“. Iako je evropska zemlja, u njoj se kontinuirano zbivaju sistematski anticivilizacijski „poduhvati“ i takvo  barbarstvo koje je nezamislivo bilo gdje u svijetu u 20. i 21. vijeku, pa još na tlu navodno civilizirane Evrope koja bi o stepenu svoje civiliziranosti trebala saznavati upravo na temelju iskustava u BiH.

U BiH se tokom nekoliko godina vršio urbicid (sistemsko razaranje glavnoga grada). Potom je u njoj izvršen genocid, a prostor na kome je izvršen darovan je dželatima kao nagrada. No, zapažate li da se u njoj od 1992. godine do ovog časa vrši i bookcide. 

Najprije je spaljen Orijentalni institut sa bezbroj povijesnih dokumenata i preko 5.263 kodeksa manuscripta, rukopisnih djela, od kojih je najstarije bilo čak iz 11. vijeka. Ti isti barbari spalili su potom Nacionalnu i univerzitetsku biblioteku. Iz tmine svoga barbarstva napravili su lomaču od bezbroj knjiga i potom su likovali iz okolnih šuma gledajući kako u plamenu nestaje najljepša zgrada u Sarajevu  i najveća, nacionalna biblioteka. Da, rekla bi Šeherzada - ni to nije kraj! Tek ćete vidjeti dokle ta mržnja prema knjizi može ići!

U BiH se tokom nekoliko godina vršio urbicid (sistemsko razaranje glavnoga grada). Potom je u njoj izvršen genocid, a prostor na kome je izvršen darovan je dželatima kao nagrada. No, zapažate li da se u njoj od 1992. godine do ovog časa vrši i bookcide

Isti taj mentalitet koji je spalio najveće fondove knjiga bori se svih odvih decenija – čak i jučer, a tako će biti i sutra – protiv hrama knjige, protiv institucije (NUBBiH) bez koje se nikakva knjiga ne može čak ni u štampariju uputiti. Pri tome je nužno imati u vidu da se to kategorično nepriznavanje knjige, taj totalni rat protiv nje, vodi s najviših državnih pozicija. 

Članica Predsjedništva BiH odbija da prizna Nacionalnu biblioteku, da joj omogući opstanak, a pri tome uredno prima – zamislite paradoksa! – visoku državničku plaću i putuje svijetom kao navodna predstavnica države koju ruši svim sredstvima. 

Očito, u pitanju je najteže civilizacijsko i moralno oboljenje – endemska bolest ove napaćene zemlje. Istovremeno, predsjednica državne Vlade neće ni da stavi na dnevni red nalog Visokog predstavnika za opstanak državnih institucija kulture, pa i NUBBiH. Briga barbare za kulturu! Kulturu ionako smatraju neprijateljem svoga identiteta!

(Resorni ministri uporno odbijaju da implementiraju – eto opet šokantnog paradoksa! – presudu Ustavnog suda o upisu ANUBiH u Registar pravnih lica! Briga njih za nauku države koju vode: oni se najbolje snalaze u mraku i užasno mrze knjigu; oni su daleko s onu stranu civiliziranosti.)

Članica Predsjedništva BiH odbija da prizna Nacionalnu biblioteku, da joj omogući opstanak, a pri tome uredno prima – zamislite paradoksa! – visoku državničku plaću i putuje svijetom kao navodna predstavnica države koju ruši svim sredstvima

Kako je moguće da ti ljudi hodaju svijetom svijetla obraza, a da istovremeno s najviših državnih instanci vrše – doslovno a ne figurativno! – bookcide u Evropi u 21. vijeku?! Pred tim činjenicama zdrav razum staje.

Time se upisuju u najmračnije stranice istorije, od vremena Aleksandrijske biblioteke i mračnog andaluzijskog rata protiv Knjige.

Stavovi izrečeni u ovom tekstu odražavaju autorovo lično mišljenje, ali ne nužno i stavove DEPO Portala.

(DEPO PORTAL/ad)