Preuzeto sa bloga upoznajtesvijetokonas.com

Nevladina organizacija Hrvatski narodni sabor – HNS kojom suvereno vlada politička stranka HDZ BiH koja se predstavlja kao vlasnica naroda, vjere, svojih tajkuna, boraca, svoje teritorije… nas ovih dana upozorava na rušenje ustavnog poretka, demokratskih normi i standarda, odnosno zlouporabe povjerenja (korupcije) prilikom posljednjih izbora u Mostaru (objavljeno na portalu HNS, https://hdzbih.org/).

HNS se nakon izbora u Mostaru (zvanične rezultate izbora nakon 12-to godišnje vladavine apsolutizma i stranačkih namjesnika još čekamo), žali na „duboku državu“ koja tajno vlada Bosnom i Hercegovinom. Iz toga slijedi da je za mogući poraz HDZ-a na minulim izborima u Mostaru kriva neka tajna organizacija koja preko svojih mnogih rapoređenih kadrova širom BiH, vaninstitucionalno upravlja cjelokupnim društvom. Tako se politička stranka HDZ BiH po ugledu na Trampove pristalice (pristalice ex predsjednika SAD – Donalda Trumpa) žali na zlu duboku državu.

Otkuda danas duboka država u Bosni i Hercegovini koja može da kontrolira vlade u BiH i regionu? Da li je nekada postojala takva organizacija i da li postoji i danas u nekom drugom, izmijenjenom obliku?

Atentat u Beogradu (1903.) je šokirao svjetsku javnost

Jedna od najozloglašenijih i najbolje dokumentovana organizacija tzv. duboke države u našem regionu je zabilježena u Kraljevini Srbiji prije više od sto godina, pod nazivom „Ujedinjenje ili smrt“.

Iz obimne optužnice i svjedočenjem mnoštva svjedoka-pokajnika sa davnog sudskog pretresa saznajemo da je nekadašnja organizacija Crna ruka i Dragutin Dimitrijević – Apis lično, stajali iza ubistva kralja Aleksandra Obrenovića i kraljice Drage Mašin (1903.), stajali su i iza ubistva austrijskog prestolonasljednika Franza Ferdinanda i njegove supruge Sofije Chotek (1914.), kao i pokušaja ubistva (1916.) prestolonasljednika Srbije Aleksandra Karađorđevića i predsjednika Vlade Srbije Nikole Pašića. Zbog toga je toj tajnoj organizaciji, đeneralštabnom pukovniku Dragutinu Dimitrijeviću – Apisu i ostalima, u toku Prvog svjetskog rata suđeno na Vojnom sudu za oficire,  u martu 1917. godine, u Solunu.

U knjizi na 638 stranica pod naslovom Tajna prevratna organizacija – izveštaj sa pretresa u Vojnom sudu za oficire u Solunu (po beleškama vođenim na samom pretresu), Solun, štamparija „Velika Srbija“, 1918., zabilježeno je da je suđeno članovima organizacije Ujedinjenje ili smrt koji su se zakleli na vjernost Ustavu organizacije (37 odredaba Ustava) zanemarujući Ustav Kraljevine Srbije.

Originalni Ustav i Poslovnik su pronađeni kod optuženog pukovnika Dragutina Dimitrijevića – Apisa koji ga je potpisao uz ostale tvorce te organizacije. Tako u navedenim dokumentima iz 1911. godine, čiji korijeni sežu u 1901. godinu, između ostalog stoji:

•     da njeni članovi utiču na sve službene faktore u Srbiji i teritorijama gdje Srbi žive;
•     da članove organizacije predstavlja Vrhovna centralna uprava koja donosi odluke, koje izvršavaju po apsolutnom ovlašćenju predsjednik i sekretar Vrhovne centralne uprave;
•     da su članovi organizacije dužni da dostavljaju sve što doznaju u njihovoj službenoj funkciji, jer (član 29.) interesi organizacije stoje nad svim interesima;
•     članovi organizacije mogu da nabavljaju novac za postignuće ciljeva i prinudnim sredstvima, za šta u zemlji izdaje odobrenje Vrhovna centralna uprava;
•     po članu 33. Vrhovna centralna uprava pri izricanju smrtne kazne rukovodiće se jedino time, da se iste imaju izvršavati pouzdano, bez obzira na sredstva koja će se pri tome upotrebiti;
•     članovi organizacije (član 35.) obavezuju se zakletvom da će bezuslovno i do smrti verno služiti ovoj organizaciji i da će sve njene tajne u grob poneti, a naredbe i zapovesti bezuslovno izvršavati;
•     da bi se očuvala tajnost postojanja organizacije, kao i koji su članovi, Vrhovna centralna uprava će propisati znake za čuvanje tajnog njenog karaktera;
•     da će se saobraćaj i opštenje vršiti samo preko naročito određenih i legitimisanih lica;
•     da se članovi organizacije među sobom ne poznaju, već samo članovi Uprave;
•     da se članovi organizacije vode po brojevima;
•     da ni jedan član organizacije ne može izaći niti mu ko može uvažiti ostavku;
•     organizacija ima pečat (član 34.) sa ovim sadržajem: U sredini pečata snažno savijena ruka drži razvijenu zastavu na njoj (kao grb) mrtvačka glava sa ukrštenim kostima, pored zastave: nož, bomba i otrov. Okolo je natpis s leva u desno „Ujedinjenje ili smrt“, a ozdo „Vrhovna centralna uprava“…

Pečat i predsjednik Vrhovne centralne uprave – Apis

Na osnovu Ustava, Vrhovna centralna uprava je izradila i Poslovnik kojim je između ostalog predviđeno koliko članova ima da uvede u organizaciju svaki stariji član, da se članovi ne pokazuju sa imenima, već da se predstavljaju dobijenim brojevima i ugovorenim znacima…

Poslovnikom se nalaže članovima da pri napuštanju mesta u službi ma iz kog uzroka, odsustvom ili premeštajem, ne napuste mesto sve dotle, dok se u organizaciji njihov položaj ne raspravi i ne reguliše. Poslovnikom je predviđena smrtna kazna za članove koji otkriju tajnu organizaciju kao i način osnivanja Okružnih Uprava…

Na suđenju na Vojnom sudu za oficire u Solunu (1917.) kao vođe prevratničke organizacije Crna ruka, originalnim Ustavom iz 9. maja 1911. nazvanoj „Ujedinjenje ili smrt“, nakon preinačenja presuda i pomilovanja osuđeni su na smrt pukovnik Apis, oficir Ljubomir Vulović i dobrovoljac Rade Malobabić, a mnogobrojni oficiri i dobrovoljci su osuđeni na dugogodišnje kazne robije. Među osuđenima je bio i jedini izbjegli učesnik u Sarajevskom atentatu Muhamed Mehmedbašić koji je osuđen na kaznu od 15 godina zatvora. Zanimljivo je da navedena istraga i suđenje nije obuhvatilo međunarodne veze organizacije sa tadašnjim silama A-U Monarhijom, Francuskom, Velikom Brtitanijom, Rusijom…

Potrebno je znati da je nakon Drugog svjetskog rata tzv. Solunski proces obnovljen (1953.) u ex socijalističkoj Jugoslaviji i da su osuđeni u Solunu rehabilitirani kao nevini, a krivima je proglašena dinastija Karađorđevića.

Ostalo je neutvrđeno da li je slična organizacija nastavila djelovanje i u socijalističkoj Jugoslaviji. Poznata je konačna presuda Vrhovnog suda Njemačke (2018.) kojom je potvrđena presuda na doživotni zatvor suda u Münchenu, visokim službenicima jugoslovenske tajne službe Josipu Perkoviću i Zdravku Mustaču zbog odgovornosti za ubistvo jednog od bivših direktora INA-e, Stjepana Đurekovića koji je kao emigrant živio (1983.) u Njemačkoj.

Vulin, juni 2020.: Apis i drugovi sanjali ujedinjenje svih Srba, neka im smrt bude laka

Bilo kako bilo, ostaje nejasno na koju danas zlu duboku državu koja tajno vlada Bosnom i Hercegovinom misli HNS i šta je duboka država u hrvatskoj verziji danas u BiH i regionu?  

Amerikanac Erik Larson (Eric Larson) iz sarajevskog Ureda za borbu protiv korupcije kaže u intervjuu za Glas Amerike (V●A): Anonimne prijave nam više ne trebaju. Ne treba neko da nam kaže da je „ministar x“ korumpiran ili da postoji korupcija u „uredu A“. To znaju svi. Trebaju nam izvještaji o korupciji…

Stavovi izrečeni u ovom tekstu odražavaju autorovo lično mišljenje, ali ne nužno i stavove DEPO Portala.

(DEPO PORTAL/ad)