Grupa jednog od najpoznatijih svjetskih terorista Iljiča Ramireza Sančeza, poznatijeg kao Karlos ili Šakal, izvela je na desetine terorističkih akcija u periodu 1982-1983. godine dok joj je sjedište bilo u Beogradu.
U to vrijeme i sam Šakal živio je u Beogradu, a za njegovo djelovanje znala je jugoslovenska DB. Karlos je u Beograd prvi put došao još 1969. godine, a sedamdesetih su te posjete bile učestale. Odavde je uspostavio kontakte sa rumunskom i istočnonjemačkom tajnom službom, Sekuritateom i Štazijem, kao i sa službom Sirije. Sve ovo bilo je poznato komunističkim vlastima SFRJ, vidi se iz strogo povjerljivog izveštaja koji je DB uputio rukovodstvu SFRJ 13. oktobra 1983, a u koji je Blic imao uvid.
U odjeljku Izvještaja pod naslovom “Konkretna saradnja sa pojedinim obavještajnim službama” opisuje se Karlosova saradnja sa službama Libije, Južnog Jemena, Sirije, Irana, Iraka, Kube i zemalja Varšavskog pakta.
Saradnja sa Libijom započela je 1975. preko predstavnika tadašnjeg predsjednika Muamera Gadafija koji imao kodno ime “Ezzedine”. U izvještaju DB citira se dopis mađarske tajne službe u kojem se kaže: “Glavni nalogodavac Karlosove organizacije navodno je Libija.” Navodi se i da su teroristi dobili listu 500 protivnika Gadafija koje treba likvidirati. Karlosov pomoćnik Johanes Vajnrih, međutim, kaže da je organizacija odbila da izvrši te likvidacije, te da sa Libijom sarađuju samo “u podršci revolucijama širom svijeta”.
Za Siriju se navodi da je saradnja ostvarena preko “šefa vojne bezbednosne službe Al Khouly, čovjeka od Asadovog posebnog poverenja”, da je Sirija teroristima obezbijedila diplomatske pasoše sa kojima su Karlos i Vajnrih dolazili u SFRJ.
Vajnrih je rekao da od 1981. transport oružja ide preko Mađarske uz saglasnost njene tajne službe, kao i da u toj zemlji imaju fotokopirnicu za izradu pasoša i drugih dokumenata. Karlosova organizacija imala je saradnju i sa zloglasnom rumunskom Sekuritateom, a teroristi su čak u Bukureštu imali pristup depou oružja, koji, međutim, nisu mogli samostalno da koriste.
Upravo je to razlog zašto bazu sele iz Bukurešta u Beograd 1981. godine, a tu informaciju je našem DB-u proslijedila mađarska tajna služba. DB u svom izvještaju citira Vajnriha koji kaže: “Rumuni su nam jedini revolucionarni prijatelji i od njih dobijamo pomoć kada nam je najpotrebnije”. Uz nagovor Sekuritatee, navodno bez znanja ruskog KGB-a, organizovan je teroristički napad na radio-stanicu “Slobodna Evropa” u Minhenu.
Ostatak teksta pročitajte OVDJE.
(Blic, DEPO PORTAL, BLIN MAGAZIN/az)