Povodom obilježavanja 26. juna, Svjetskog dana borbe protiv torture i svih oblika nasilja, Društvo za ugrožene narode za BiH uputilo je zahtjev Ministarstvu pravde BiH kao i Ministarstvu pravde RS da konačno oslobode Ahmu Harbaša, Husić Behudina i Hasić Nedžada, koji su nakon pada Srebrenice jula 1995. godine uspjeli izbjeći masovne egzekucije skrivajući se po okolnim šumama do maja 1996.godine, kada su pali u ruke Karadžićeve policije.

Uhapšeni su bili zatvoreni prvo u policijskoj stanici u Zvorniku, gdje su bili premlaćeni metalnim šipkama, pesnicama, bili su šutani nogama, udarani od strane grupe od dva do pet policajaca te prisiljeni da potpišu priznanje o navodnom ubistvu srpskih drvosječa koje nisu počinili. Na osnovu priznanja iznuđenih od strane policije u montiranom i nefer suđenju, koje je trajalo manje od dva dana, Glavni sud u Bijeljini izrekao im je kazne zatvora u trajanju od po 20 godina.

Jedini dokaz koji povezuje optužene sa ubistvima za koja se terete su njihova priznanja data u istražnom postupku.

Fadila Memišević

Uprkos jasnom dokazu o kršenju Konvencije protiv torture, vlasti u RS nikada nisu sproveli istragu u cilju razjašnjenja tvrdnji da su optuženi pretučeni dok su bili u policijskom pritvoru i da su bili prisiljeni da potpišu priznanja koja se odnose na ubistvo srpskih drvosječa, istakla je Fadila Memišević, predsjednica Društva za ugrožene narode za BiH, dodajući da se članom 6 (2) Evropske konvencije zabranjuje oslanjanje suda na priznanja dobivena zlostavljanjem optuženih.